abstinent

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  abstinent    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌɑpstiˈnɛnt / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• ab·sti·nent

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans of Latijn, in de betekenis van ‘iemand die zich vrijwillig onthoudt’ voor het eerst aangetroffen in 1301

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	abstinent	abstinenter	abstinentst
verbogen	abstinente	abstinentere	abstinentste
partitief	abstinents	abstinenters	-

Bijvoeglijk naamwoord

abstinent

1. zich van iets onthoudend

   • Zij is een abstinente vrouw. 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	abstinent	abstinenten
verkleinwoord	abstinentje	abstinentjes

Zelfstandig naamwoord

de abstinent m

1. (persoon) iemand die zich onthoudt, meestal van alcohol

   • Hij is sinds kort een abstinent. 

Vertalingen

    1. een persoon die zich onthoudt   

Slowaaks: abstinent (sk) m

Tsjechisch: abstinent (cs) mbezield

Gangbaarheid

• Het woord abstinent staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "abstinent" herkend door:

68 %	van de Nederlanders;
70 %	van de Vlamingen.

Engels

Uitspraak

• Geluid:  abstinent (VS)    (hulp, bestand)
• IPA:

stellend	vergrotend	overtreffend
abstinent	more abstinent	most abstinent

Bijvoeglijk naamwoord

abstinent

1. abstinent

Frans

Uitspraak

• Geluid:
• IPA:

Woordherkomst en -opbouw

• Van Latijn immanens.

	enkelvoud	meervoud
mannelijk	abstinent	abstinents
vrouwelijk	abstinente	abstinentes

Bijvoeglijk naamwoord

abstinent

1. abstinent

Slowaaks

Zelfstandig naamwoord

abstinent m

1. abstinent

Afgeleide begrippen

• abstinentka v
• abstinentský

Verwante begrippen

• abstinencia v
• abstinenčný

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /apstɪnɛnt/

Woordafbreking

• ab·s·ti·nent

Zelfstandig naamwoord

abstinent mbezield

1. abstinent; een persoon die zich van iets onthoudt.
2. abstinent; een persoon die geen alcohol drinkt.

Verbuiging

		enkelvoud	meervoud
nominatief		abstinent	abstinenti
genitief		abstinenta	abstinentů
datief	korte vorm	abstinentu	abstinentům
	lange vorm	abstinentovi
accusatief		abstinenta	abstinenty
vocatief		abstinente	abstinenti
locatief	korte vorm	abstinentu	abstinentech
	lange vorm	abstinentovi
instrumentalis		abstinentem	abstinenty

Afgeleide begrippen

• abstinentismus monbezield
• abstinentka v
• abstinentský
• abstinentův

Verwante begrippen

• abstinence v
• abstinenční
• abstinovat imperfectief / perfectief

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)