starten

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  starten    (hulp, bestand)
• IPA: /stɑrtə(n)/

Woordafbreking

• star·ten

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘beginnen’ voor het eerst aangetroffen in 1893
• afgeleid van start met het achtervoegsel -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
starten	startte	gestart
zwak -t	volledig

Werkwoord

starten

1. overgankelijk iets op gang brengen

   • Hij had zijn motor nog niet gestart. 

2. ergatief ergens een begin mee maken

   • Hij is al vroeg in de morgen gestart. 

Hyponiemen

• doorstarten, herstarten, opstarten

Afgeleide begrippen

   

gestart startbaan startbewijs startblok startblokkering startbox starter startgeld startgewicht starthek startkabel startkapitaal startklaar startknop startkwalificatie startlijn startmenu startmotor startnota startnotitie startnummer startonderbreker startpagina startpistool startplaats startpunt startraket startrij startscherm startschot startsein startstreep startsubsidie starttijd starttoren startverbod

Vertalingen

    1. iets op gang brengen   

Duits: starten (de) Engels: start (en)

Spaans: arrancar (es)

    2. ergens een begin mee maken   

Duits: anfangen (de), beginnen (de), starten (de)

Gangbaarheid

• Het woord starten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "starten" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Deens

Woordafbreking

• star·ten

Naar frequentie	2114

Zelfstandig naamwoord

starten, g

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van start

Noors

Woordafbreking

• star·ten

Naar frequentie	2915

Zelfstandig naamwoord

starten,

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van start

Nynorsk

Woordafbreking

• star·ten

Zelfstandig naamwoord

starten, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van start