snokken/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van snokken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		snokken			te snokken
	toekomend		zullen snokken			te zullen snokken
voltooid	tegenwoordig		hebben gesnokt			te hebben gesnokt
	toekomend		gesnokt zullen hebben			gesnokt te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	snokkend		gesnokt			ev. snok	mv. verouderd snokt	snokke
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	snok	snokt	snokt	snokt	snokt	snokken	snokken	snokken
verleden (o.v.t.)	snokte	snokte	snokte	snokte	snokte	snokten	snokten	snokten
toekomend (o.t.t.t.)	zal snokken	zult/zal snokken	zult/zal snokken	zult snokken	zal snokken	zullen snokken	zullen snokken	zullen snokken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou snokken	zou snokken	zou(dt) snokken	zoudt snokken	zou snokken	zouden snokken	zouden snokken	zouden snokken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb gesnokt	hebt gesnokt	hebt/heeft gesnokt	hebt gesnokt	heeft gesnokt	hebben gesnokt	hebben gesnokt	hebben gesnokt
verleden (v.v.t.)	had gesnokt	had gesnokt	had gesnokt	hadt gesnokt	had gesnokt	hadden gesnokt	hadden gesnokt	hadden gesnokt
toekomend (v.t.t.t.)	zal gesnokt hebben	zal/zult gesnokt hebben	zult/zal gesnokt hebben	zult gesnokt hebben	zal gesnokt hebben	zullen gesnokt hebben	zullen gesnokt hebben	zullen gesnokt hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou gesnokt hebben	zou gesnokt hebben	zou/zoudt gesnokt hebben	zoudt gesnokt hebben	zou gesnokt hebben	zouden gesnokt hebben	zouden gesnokt hebben	zouden gesnokt hebben