praatje

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  praatje    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈpracə / (2 lettergrepen); /ˈpraːt.jə/

Woordafbreking

• praat·je

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van  praat zn  met het achtervoegsel -je

[2], [3]	enkelvoud	meervoud
naamwoord	-	-
verkleinwoord	praatje	praatjes

Zelfstandig naamwoord

het praatje o

1. verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord praat
2. dim. tant. min of meer informele voordracht

   • Zijn praatje werd bijzonder goed ontvangen. 

3. dim. tant. gezellige conversatie

   • Hij maakte een praatje met zijn buurman en vroeg hem of hij de wedstrijd ook gezien had. 

   ▸ Maar dit gevoel duurde niet lang want na een kort praatje schreef hij opeens een officiële boete uit voor de hele groep omdat het blijkbaar verboden was om boven op Mount Whitney te overnachten.

Verwante begrippen

• geklets, gerucht

Hyponiemen

• bakerpraatje, beuzelpraatje, buurpraatje, kletspraatje, lasterpraatje, pispraatje, roddelpraatje, verkooppraatje, weerpraatje

Afgeleide begrippen

• praatjesmaker

Uitdrukkingen en gezegden

• Praatjes vullen geen gaatjes.

met praten alleen komt men er niet, er moet ook wat gedaan worden

Vertalingen

    2. min of meer informele voordracht   

Spaans: charla (es) v

    3. gezellige conversatie   

Spaans: charla (es) v

Gangbaarheid

• Het woord praatje staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "praatje" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.