pinnen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  pinnen    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /ˈpɪnə(n)/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ˈpɪnə(n)/

Woordafbreking

• pin·nen

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘geld uit een automaat halen’ voor het eerst aangetroffen in 1991
• [1,2] Afleiding van het letterwoord pin (viercijferige code), dat van persoonlijk identificatienummer komt.
• [3] Afgeleid van pin, gepunt voorwerp

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
pinnen	pinde	gepind
zwak -d	volledig

Werkwoord

pinnen

1. inergatief (financieel), (economie) het opnemen van geld bij een daartoe bedoeld apparaat
2. inergatief (financieel), (economie) het elektronisch betalen met een pinpas
3. overgankelijk met een pin bevestigen

   • Hij pinde het speldje op zijn revers. 

Verwante begrippen

• pin, pinautomaat, pincode, pinpas

Vertalingen

    1. het opnemen van geld bij een daartoe bedoeld apparaat   

Duits: Geld abheben (de) (am Automaten) Engels: withdraw cash (en) (from a cash dispenser)

Frans: retirer de l'argent (fr), retirer (fr) (au distributeur) Russisch: снять деньги с карточки (ru)

    2. het elektronisch betalen met een pinpas   

Duits: mit Karte bezahlen (de), mit Karte zahlen (de) Engels: pay by switch card (en)

Frans: payer par carte bancaire (fr) Russisch: оплатить карточкой (ru)

Zelfstandig naamwoord

pinnen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord pin

Gangbaarheid

• Het woord pinnen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "pinnen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.