oosten

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • oos·ten
Woordherkomst en -opbouw

Zelfstandig naamwoord

enkelvoud meervoud
naamwoord oosten
verkleinwoord

oosten o

  1. (windstreek) een van de windstreken, die op landkaarten overeenkomt met de rechterkant
    • De zon komt op in het oosten. 
    • Duitsland ligt ten oosten van Nederland en België. 
  2. (aardrijkskunde) gebiedsdeel of regio gelegen ten oosten van Nederland, o.m. Oost-Europa, Midden-Oosten, Azië, e.d.
Synoniemen
Antoniemen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

99 % van de Nederlanders;
99 % van de Vlamingen.[2]

Meer informatie

Verwijzingen


Achterhoeks

Zelfstandig naamwoord

oosten

  1. (windstreek) oosten; een van de windstreken, die op landkaarten overeenkomt met de rechterkant


Nedersaksisch

Zelfstandig naamwoord

oosten

  1. (windstreek) oosten; een van de windstreken, die op landkaarten overeenkomt met de rechterkant


Sallands

Zelfstandig naamwoord

oosten

  1. (windstreek) oosten; een van de windstreken, die op landkaarten overeenkomt met de rechterkant