ontrukken/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van ontrukken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		ontrukken			te ontrukken
	toekomend		zullen ontrukken			te zullen ontrukken
voltooid	tegenwoordig		hebben ontrukt			te hebben ontrukt
	toekomend		ontrukt zullen hebben			ontrukt te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	ontrukkend		ontrukt			ev. ontruk	mv. verouderd ontrukt	ontrukke
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	ontruk	ontrukt	ontrukt	ontrukt	ontrukt	ontrukken	ontrukken	ontrukken
verleden (o.v.t.)	ontrukte	ontrukte	ontrukte	ontrukte	ontrukte	ontrukten	ontrukten	ontrukten
toekomend (o.t.t.t.)	zal ontrukken	zult/zal ontrukken	zult/zal ontrukken	zult ontrukken	zal ontrukken	zullen ontrukken	zullen ontrukken	zullen ontrukken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou ontrukken	zou ontrukken	zou(dt) ontrukken	zoudt ontrukken	zou ontrukken	zouden ontrukken	zouden ontrukken	zouden ontrukken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb ontrukt	hebt ontrukt	hebt/heeft ontrukt	hebt ontrukt	heeft ontrukt	hebben ontrukt	hebben ontrukt	hebben ontrukt
verleden (v.v.t.)	had ontrukt	had ontrukt	had ontrukt	hadt ontrukt	had ontrukt	hadden ontrukt	hadden ontrukt	hadden ontrukt
toekomend (v.t.t.t.)	zal ontrukt hebben	zal/zult ontrukt hebben	zult/zal ontrukt hebben	zult ontrukt hebben	zal ontrukt hebben	zullen ontrukt hebben	zullen ontrukt hebben	zullen ontrukt hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou ontrukt hebben	zou ontrukt hebben	zou/zoudt ontrukt hebben	zoudt ontrukt hebben	zou ontrukt hebben	zouden ontrukt hebben	zouden ontrukt hebben	zouden ontrukt hebben
onpersoonlijke lijdende vorm ontrukt worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt ontrukt				er is ontrukt
verleden	er werd ontrukt				er was ontrukt
toekomend	er zal ontrukt worden				er zal ontrukt zijn
voorwaardelijk	er zou ontrukt worden				er zou ontrukt zijn
lijdende vorm ontrukt worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		ontrukt worden			ontrukt te worden
	toekomend		ontrukt zullen worden			ontrukt te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		ontrukt zijn			ontrukt te zijn
	toekomend		ontrukt zullen zijn			ontrukt te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word ontrukt	wordt ontrukt	wordt ontrukt	wordt ontrukt	wordt ontrukt	worden ontrukt	worden ontrukt	worden ontrukt
verleden (o.v.t.)	werd ontrukt	werd ontrukt	werd ontrukt	werdt ontrukt	werd ontrukt	werden ontrukt	werden ontrukt	werden ontrukt
toekomend (o.t.t.t.)	zal ontrukt worden	zult ontrukt worden	zult ontrukt worden	zult ontrukt worden	zal ontrukt worden	zullen ontrukt worden	zullen ontrukt worden	zullen ontrukt worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou ontrukt worden	zou ontrukt worden	zou/zoudt ontrukt worden	zoudt ontrukt worden	zou ontrukt worden	zouden ontrukt worden	zouden ontrukt worden	zouden ontrukt worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben ontrukt	bent ontrukt	bent/is ontrukt	zijt ontrukt	is ontrukt	zijn ontrukt	zijn ontrukt	zijn ontrukt
verleden (v.v.t.)	was ontrukt	was ontrukt	was ontrukt	waart ontrukt	was ontrukt	waren ontrukt	waren ontrukt	waren ontrukt
toekomend (v.t.t.t.)	zal ontrukt zijn	zult ontrukt zijn	zult ontrukt zijn	zult ontrukt zijn	zal ontrukt zijn	zullen ontrukt zijn	zullen ontrukt zijn	zullen ontrukt zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou ontrukt zijn	zou ontrukt zijn	zou/zoudt ontrukt zijn	zoudt ontrukt zijn	zou ontrukt zijn	zouden ontrukt zijn	zouden ontrukt zijn	zouden ontrukt zijn