onderstandig

Nederlands

1. vissenkop, 2. baarddraad, 3. neus, 4. kieuwen met kieuwspleet, 5. borstvin, 6. rugvin/vetvin, 7. staartvin, 8. zijlijn, 9. anaalvin, 10. ?, 11. buikvin/zijvin, 12. staartwortel.
Bek: bovenstandig, eindstandig, onderstandig.

Uitspraak

• Geluid:  onderstandig    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• on·der·stan·dig

Woordherkomst en -opbouw

• Samenstellende afleiding van onder en stand met het achtervoegsel -ig

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	onderstandig	onderstandiger	onderstandigst
verbogen	onderstandige	onderstandigere	onderstandigste
partitief	onderstandigs	onderstandigers	-

Bijvoeglijk naamwoord

onderstandig

1. (anatomie) bij vissen een bepaalde stand van de bek, waarbij de bek naar beneden wijst.

Gangbaarheid

• Het woord 'onderstandig' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.