meneren/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van meneren
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		meneren			te meneren
	toekomend		zullen meneren			te zullen meneren
voltooid	tegenwoordig		hebben gemeneerd			te hebben gemeneerd
	toekomend		gemeneerd zullen hebben			gemeneerd te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	menerend		gemeneerd			ev. meneer	mv. verouderd meneert	menere
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	meneer	meneert	meneert	meneert	meneert	meneren	meneren	meneren
verleden (o.v.t.)	meneerde	meneerde	meneerde	meneerde	meneerde	meneerden	meneerden	meneerden
toekomend (o.t.t.t.)	zal meneren	zult/zal meneren	zult/zal meneren	zult meneren	zal meneren	zullen meneren	zullen meneren	zullen meneren
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou meneren	zou meneren	zou(dt) meneren	zoudt meneren	zou meneren	zouden meneren	zouden meneren	zouden meneren
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb gemeneerd	hebt gemeneerd	hebt/heeft gemeneerd	hebt gemeneerd	heeft gemeneerd	hebben gemeneerd	hebben gemeneerd	hebben gemeneerd
verleden (v.v.t.)	had gemeneerd	had gemeneerd	had gemeneerd	hadt gemeneerd	had gemeneerd	hadden gemeneerd	hadden gemeneerd	hadden gemeneerd
toekomend (v.t.t.t.)	zal gemeneerd hebben	zal/zult gemeneerd hebben	zult/zal gemeneerd hebben	zult gemeneerd hebben	zal gemeneerd hebben	zullen gemeneerd hebben	zullen gemeneerd hebben	zullen gemeneerd hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou gemeneerd hebben	zou gemeneerd hebben	zou/zoudt gemeneerd hebben	zoudt gemeneerd hebben	zou gemeneerd hebben	zouden gemeneerd hebben	zouden gemeneerd hebben	zouden gemeneerd hebben