kei

Niet te verwarren met: kei-

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kei    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• kei

Woordherkomst en -opbouw

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kei	keien
verkleinwoord	keitje	keitjes

Zelfstandig naamwoord

kei m

1. een brok gesteente

   • Er spatte een keitje op en de voorruit barstte uiteen in gruzelementen. 

2. (informeel) iemand die bijzondere prestaties levert

   • Hij is daar echt een kei in. 

Hyponiemen

• bergkei, puntkei, rolkei, straatkei, vuurkei, windkei, zwerfkei

Afgeleide begrippen

   

Keiees kei-appel keienschijter keientrekker keihard keikop keileem keimergel keiruig keislag keistad keisteen keistraat keiweg

Uitdrukkingen en gezegden

• op de keien zetten

in armoede dakloos achterlaten

Vertalingen

    1. een brok gesteente   

Engels: rock (en), boulder (en)

Gangbaarheid

• Het woord kei staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'kei' herkend door

99 %	van de Nederlanders
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Cornisch

Woordherkomst en -opbouw

• Cognaat met het Welsh ci en het Bretonse ki.

enkelvoud	meervoud
kei	keun

Zelfstandig naamwoord

kei m

1. (zoogdieren) hond

Synoniemen

• ki