grit

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  grit    (hulp, bestand)
• IPA: / ɣrɪt / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• grit

Woordherkomst en -opbouw

• [A] van Engels grit , in de betekenis van ‘schelpengruis’ voor het eerst aangetroffen in 1903
• [B] uitspraakvariant van griet in streektalen

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	grit	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

[A] het grit o

1. schelpengruis (bijv. als bijvoer voor kippen)
2. gruis (van kleine steentjes) wat ter absorptie wordt gebruikt of om mee te zandstralen

Hyponiemen

• kattengrit

Afgeleide begrippen

• gritstraal, gritstralen

Zelfstandig naamwoord

[B] de grit m

1. (steltloperachtigen) bepaald soort vogel, Limosa limosa 

Synoniemen

• griet
• grutto

Gangbaarheid

• Het woord grit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "grit" herkend door:

76 %	van de Nederlanders;
55 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Engels

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ˈɡɹɪt/

Woordafbreking

• grit

Woordherkomst en -opbouw

• [A] erfwoord Ontwikkeld uit Middelengels grete, griet, Oudengels grēot (mogelijk beïnvloed door [B]), uit Germaans *greuta-, verwant aan Duits Grieß.
• [B] erfwoord Ontwikkeld uit Middelengels grytt, gruttene, Oudengels grytta, gryttan, uit Germaans *grutja- “fijngemalen stukjes”, verwant aan Duits Grütze, Nederlands gort, grutten.
• [C] Afgeleid van [A].

Zelfstandig naamwoord

[A] grit

1. gruis (van kleine steentjes)
2. (eenheid) de mate van de ruwheid van schuurpapier (hoe kleiner het getal, hoe ruwer)
3. (geologie) steenlaag van kleine steentjes
4. (figuurlijk) lef, durf

[B] grit (meestal grits mv)

1. (voeding) gort, grutten
2. (voeding) gortepap

Werkwoord

[C] grit

1. (zegswijze) in ~ one's teeth: 1. (de tanden) knarsen, knarsetanden, 2. door de zure appel bijten
2. overgankelijk met gruis bedekken