Naar inhoud springen

granda

Uit WikiWoordenboek
  enkelvoud meervoud
  nominatief     granda     grandaj  
  accusatief     grandan     grandajn  

granda

  1. groot
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden tijd voltooid deelwoord
(supinum)
3e pers enk. 1e pers mv.
grandagrandaðigrönduðumgrandað
volledig

granda (met datief)

  1. beschadigen, vernielen, vernietigen
    «Skipinu var grandað með fallbyssum.»
    Het schip werd door artillerie vernietigd.
  2. verwoesten
    «Snjóflóðið grandaði nokkrum húsum.»
    De lawine verwoestte meerdere woningen.
  • gran·da
stamtijd
onbepaalde
wijs
tegenwoordige
tijd
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
granda
grandar
grandaði
grandat
Klasse 1 zwak volledig

granda

  1. deren, schaden
  2. bezeren, blesseren, verwonden

granda

  1. genitief enkelvoud van grand
  2. accusatief enkelvoud van grand