doktor

Deens

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈdʌgdʌ /

Woordafbreking

• dok·tor

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Latijnse zelfstandige naamwoord doctor (= leraar), dat van het Latijnse werkwoord docere (= leren) komt

Naar frequentie	775

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	doktor	doktoren	doktorer	doktorerne
genitief	doktors	doktorens	doktorers	doktorernes

Zelfstandig naamwoord

doktor, g

1. (wetenschap) doctor

Afgeleide begrippen

• doktorafhandling

Verwijzingen

• doktor in:
  Det Danske Sprog- og Litteraturselskab
  Den Dankse Ordbog op website:ordnet.dk

Fries

Zelfstandig naamwoord

doktor

1. (wetenschap) doctor

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈdɔktuɾ /

Woordafbreking

• dok·tor

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Latijnse zelfstandige naamwoord doctor (= leraar), dat van het Latijnse werkwoord docere (= leren) komt

Naar frequentie	775

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	doktor	doktoren	doktorer	doktorene
genitief	doktors	doktorens	doktorers	doktorenes

Zelfstandig naamwoord

doktor, m

1. (wetenschap) doctor

Afgeleide begrippen

• doktoravhandling

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈdɔktuɾ /

Woordafbreking

• dok·tor

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Latijnse zelfstandige naamwoord doctor (= leraar), dat van het Latijnse werkwoord docere (= leren) komt

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	doktor	doktoren	doktorar	doktorane

Zelfstandig naamwoord

doktor, m

1. (wetenschap) doctor

Afgeleide begrippen

• doktoravhandling

Pools

Zelfstandig naamwoord

doktor m

1. (wetenschap) doctor

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	doktor	doktorzy
genitief	doktora	doktorów
datief	doktorowi	doktorom
accusatief	doktora	doktorów
instrumentalis	doktorem	doktorami
locatief	doktorze	doktororach
vocatief	doktorze	doktorzy

Tagalog

Zelfstandig naamwoord

doktor

1. (wetenschap) doctor

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /dɔktɔr/

Zelfstandig naamwoord

doktor m bezield

1. (wetenschap) doctor
2. (medisch) (beroep) (spreektaal) arts, dokter

Verbuiging

		enkelvoud	meervoud
nominatief		doktor	doktoři
genitief		doktora	doktorů
datief	korte vorm	doktoru	doktorům
	lange vorm	doktorovi
accusatief		doktora	doktory
vocatief		doktore	doktoři
locatief	korte vorm	doktoru	doktorech
	lange vorm	doktorovi
instrumentalis		doktorem	doktory

Synoniemen

1. -
2. lékař m bezield

Afgeleide begrippen

• doktorka v
• doktorová v
• doktorský
• doktorův
• doktůrek m bezield

Verwante begrippen

• doktorsky (bw.)

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

Zweeds

Woordafbreking

• dok·tor

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	doktor	doktorn	doktorer	doktorerna
genitief	doktors	doktorns	doktorers	doktorernas

Zelfstandig naamwoord

doktor, g

1. (wetenschap) doctor