doctor

Niet te verwarren met: dokter

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  doctor    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈdɔktɔr/

Woordafbreking

• doc·tor

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘academische graad’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1557

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	doctor	doctors doctoren
verkleinwoord	doctortje	doctortjes

Zelfstandig naamwoord

doctor m

1. een academicus die een goedgekeurd proefschrift heeft geschreven

   • Hij is laatst gepromoveerd van academicus tot doctor. 

Afgeleide begrippen

• doctoraal, doctorsgraad

Afkorting

• dr.

Vertalingen

    1. een academicus die een goedgekeurd proefschrift heeft geschreven   

Deens: doktor (da) g Duits: Doktor (de) m Engels: doctor (en) Fins: tohtori (fi) Frans: docteur (fr) m Grieks: διδάκτωρ (el) m

Italiaans: dottore di ricerca (it) m Pools: doktor (pl) m Spaans: doctor (es) m Tsjechisch: doktor (cs) m bezield Zweeds: doktor (sv) g

Gangbaarheid

• Het woord doctor staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "doctor" herkend door:

90 %	van de Nederlanders;
88 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Engels

Uitspraak

• Geluid:  doctor (VS)    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈdɑktɚ/

enkelvoud	meervoud
doctor	doctors

Zelfstandig naamwoord

doctor

1. (beroep) arts
2. doctor

Spaans

enkelvoud	meervoud
doctor	doctores

Zelfstandig naamwoord

doctor m

1. doctor