corrigeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  corrigeren    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /ˌkɔriˈʒɪːrə(n)/, /ˌkɔriˈχɪːrə(n)/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ˌkɔriˈʒeːrə(n)/

Woordafbreking

• cor·ri·ge·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘verbeteren’ voor het eerst aangetroffen in 1276
• afgeleid van het Franse corriger (met het voorvoegsel cor- en met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
corrigeren	corrigeerde	gecorrigeerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

corrigeren

1. overgankelijk iets ontdoen van fouten of fouten aanduiden, verbeteren

   • De leraar corrigeerde het eindproefwerk van de leerlingen. 

2. terechtwijzen, straffen

   • Je moet een hond direct corrigeren als hij niet gehoorzaamt. 

   ▸ 'Het valt allemaal wel mee', corrigeerde ze zichzelf zonder dat iemand het hoorde.

   ▸ Hij had zijn slaap nodig. 'Mama? ' zei hij slaperig op het moment dat zij genoeg moed had verzameld om haar schoonmoeder verbaal te corrigeren.

Synoniemen

• verbeteren, bijwerken

Afgeleide begrippen

• corrector, correctrice, corrigeerbaar, corrigering

Verwante begrippen

• optimaliseren
• bijsturen

Vertalingen

    1. iets van fouten ontdoen   

Catalaans: corregir (ca) Duits: korrigieren (de) Engels: correct (en), adjust (en)

Esperanto: korekti (eo) Frans: corriger (fr) Spaans: corregir (es)

Gangbaarheid

• Het woord corrigeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "corrigeren" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.