buur

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  buur    (hulp, bestand)
• IPA: /byr/

Woordafbreking

• buur

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘die in de omgeving woont’ voor het eerst aangetroffen in 1265

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	buur	buren
verkleinwoord	buurtje	buurtjes

Zelfstandig naamwoord

buur m

1. een persoon die in andermans omgeving woont

   • Beter een goede buur dan een verre vriend. 

Hyponiemen

• achterbuur, benedenbuur, bovenbuur, grietjebuur, nabuur, noorderbuur, onderbuur, overbuur, zuiderbuur

Afgeleide begrippen

   

burengerucht burenhulp burenlawaai burenplicht burenrecht burenruzie buurhuis buurjongen buurkind buurland buurmaaltijd buurman buurmeester buurmeisje buurpraatje buurschap buurvrouw buurweg gebuur

Vertalingen

    1. een persoon die in andermans omgeving woont   

Duits: Nachbar (de) m Engels: neighbour (en) Frans: voisin (fr) m

Pools: sąsiad (pl) m, sąsiadka (pl) v Portugees: vizinho (pt) m Spaans: vecino (es) m

Gangbaarheid

• Het woord buur staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'buur' herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Werkwoord

vervoeging van
buren

buur

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van buren
   

   • Ik buur. 

2. gebiedende wijs van buren
   

   • Buur! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van buren
   

   • Buur je?