barsten

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  barsten    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• bar·sten

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van barst met het achtervoegsel -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
barsten	barstte	gebarsten
gemengd	volledig

Werkwoord

barsten

1. (ergatief) heftig breken of uiteenspatten

   Het koude glas barstte toen er heet water in werd geschonken.

2. (absoluut) ~ van een versterking van de uitdrukking die volgt

   Het barst er van de muggen.

   Hij had het hele examen gebarsten van de slaap.

   Hij heeft een barstende hoofdpijn.

3. laten barsten: iemand niet (meer) helpen terwijl dat eigenlijk wel moest

   De vrouw liet haar man barsten toen hij het moeilijk had op zijn werk.

Hyponiemen

• afbarsten, doorbarsten, losbarsten, opbarsten, openbarsten, uitbarsten

Afgeleide begrippen

• barstensvol, weerbarstig

Vertalingen

    1. heftig breken of uiteenspatten   

Duits: bersten (de) Engels: burst (en), split (en)

Spaans: cuartearse (es), estallar (es), hender (es), henderse (es), resquebrajarse (es), reventar (es), reventarse (es), saltar (es)

Zelfstandig naamwoord

barsten mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord barst