afhandelen

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
afhandelen	afgehandeld
afhandeling

Uitspraak

• Geluid:  afhandelen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• af·han·de·len

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  af bw  en  handelen ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
afhandelen	handelde af	afgehandeld
zwak -d	volledig

Werkwoord

afhandelen

1. overgankelijk regelen zodat het tot een einde komt

   • Gelukkig kon de bank de lening afhandelen en hoefden we niet opnieuw langs. 

   ▸ Er bestaat geen betere stad dan Venetië om in aan te komen terwijl er een geliefde op je wacht. Clio was mij vooruitgereisd. We hadden de taken verdeeld. Terwijl het mijn opdracht was geweest om onze oude huizen bezemschoon op te leveren en de laatste formaliteiten af te handelen met de respectievelijke huisbazen, was zij alvast naar Venetië gegaan om ons nieuwe huis aan kant te maken en de verhuizers te ontvangen.

Vertalingen

    1. regelen zodat het tot een einde komt   

Italiaans: terminare (it)

Spaans: terminar (es), despachar (es)

Gangbaarheid

• Het woord afhandelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "afhandelen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.