aanrukken/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van aanrukken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		aanrukken			aan te rukken
	toekomend		zullen aanrukken aan zullen rukken			te zullen aanrukken aan te zullen rukken
voltooid	tegenwoordig		hebben aangerukt			te hebben aangerukt
	toekomend		aangerukt zullen hebben			aangerukt te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	aanrukkend		aangerukt			ev. ruk aan	mv. verouderd rukt aan	rukke aan (bijzin) aanrukke
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
hoofdzin	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	ruk aan	rukt aan	rukt aan	rukt aan	rukt aan	rukken aan	rukken aan	rukken aan
verleden (o.v.t.)	rukte aan	rukte aan	rukte aan	rukte aan	rukte aan	rukten aan	rukten aan	rukten aan
toekomend (o.t.t.t.)	zal aanrukken	zult/zal aanrukken	zult/zal aanrukken	zult aanrukken	zal aanrukken	zullen aanrukken	zullen aanrukken	zullen aanrukken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou aanrukken	zou aanrukken	zou(dt) aanrukken	zoudt aanrukken	zou aanrukken	zouden aanrukken	zouden aanrukken	zouden aanrukken
bijzin	.. dat ik	.. dat jij, je	.. dat u	.. dat gij	.. dat hij, zij, het	.. dat wij	.. dat jullie	.. dat zij
tegenwoordig (o.t.t.)	aanruk	aanrukt	aanrukt	aanrukt	aanrukt	aanrukken	aanrukken	aanrukken
verleden (o.v.t.)	aanrukte	aanrukte	aanrukte	aanrukte	aanrukte	aanrukten	aanrukten	aanrukten
toekomend (o.t.t.t.)	zal aanrukken aan zal rukken	zult/zal aanrukken aan zult/zal rukken	zult/zal aanrukken aan zult/zal rukken	zult aanrukken aan zult rukken	zal aanrukken aan zal rukken	zullen aanrukken aan zullen rukken	zullen aanrukken aan zullen rukken	zullen aanrukken aan zullen rukken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou aanrukken aan zou rukken	zou aanrukken aan zou rukken	zou(dt) aanrukken aan zou(dt) rukken	zoudt aanrukken aan zoudt rukken	zou aanrukken aan zou rukken	zouden aanrukken aan zouden rukken	zouden aanrukken aan zouden rukken	zouden aanrukken aan zouden rukken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb aangerukt	hebt aangerukt	hebt/heeft aangerukt	hebt aangerukt	heeft aangerukt	hebben aangerukt	hebben aangerukt	hebben aangerukt
verleden (v.v.t.)	had aangerukt	had aangerukt	had aangerukt	hadt aangerukt	had aangerukt	hadden aangerukt	hadden aangerukt	hadden aangerukt
toekomend (v.t.t.t.)	zal aangerukt hebben	zal/zult aangerukt hebben	zult/zal aangerukt hebben	zult aangerukt hebben	zal aangerukt hebben	zullen aangerukt hebben	zullen aangerukt hebben	zullen aangerukt hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou aangerukt hebben	zou aangerukt hebben	zou/zoudt aangerukt hebben	zoudt aangerukt hebben	zou aangerukt hebben	zouden aangerukt hebben	zouden aangerukt hebben	zouden aangerukt hebben