vooruitkomen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van vooruitkomen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		vooruitkomen			vooruit te komen
	toekomend		zullen vooruitkomen vooruit zullen komen			te zullen vooruitkomen vooruit te zullen komen
voltooid	tegenwoordig		zijn vooruitgekomen			te zijn vooruitgekomen
	toekomend		vooruitgekomen zullen zijn			vooruitgekomen te zullen zijn
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	vooruitkomend		vooruitgekomen			ev. kom vooruit	mv. verouderd komt vooruit	kome vooruit (bijzin) vooruitkome
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
hoofdzin	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	kom vooruit	komt vooruit	komt vooruit	komt vooruit	komt vooruit	komen vooruit	komen vooruit	komen vooruit
verleden (o.v.t.)	kwam vooruit	kwam vooruit	kwam vooruit	kwaamt vooruit	kwam vooruit	kwamen vooruit	kwamen vooruit	kwamen vooruit
toekomend (o.t.t.t.)	zal vooruitkomen	zult/zal vooruitkomen	zult/zal vooruitkomen	zult vooruitkomen	zal vooruitkomen	zullen vooruitkomen	zullen vooruitkomen	zullen vooruitkomen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou vooruitkomen	zou vooruitkomen	zou(dt) vooruitkomen	zoudt vooruitkomen	zou vooruitkomen	zouden vooruitkomen	zouden vooruitkomen	zouden vooruitkomen
bijzin	.. dat ik	.. dat jij, je	.. dat u	.. dat gij	.. dat hij, zij, het	.. dat wij	.. dat jullie	.. dat zij
tegenwoordig (o.t.t.)	vooruitkom	vooruitkomt	vooruitkomt	vooruitkomt	vooruitkomt	vooruitkomen	vooruitkomen	vooruitkomen
verleden (o.v.t.)	vooruitkwam	vooruitkwam	vooruitkwam	vooruitkwaamt	vooruitkwam	vooruitkwamen	vooruitkwamen	vooruitkwamen
toekomend (o.t.t.t.)	zal vooruitkomen vooruit zal komen	zult/zal vooruitkomen vooruit zult/zal komen	zult/zal vooruitkomen vooruit zult/zal komen	zult vooruitkomen vooruit zult komen	zal vooruitkomen vooruit zal komen	zullen vooruitkomen vooruit zullen komen	zullen vooruitkomen vooruit zullen komen	zullen vooruitkomen vooruit zullen komen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou vooruitkomen vooruit zou komen	zou vooruitkomen vooruit zou komen	zou(dt) vooruitkomen vooruit zou(dt) komen	zoudt vooruitkomen vooruit zoudt komen	zou vooruitkomen vooruit zou komen	zouden vooruitkomen vooruit zouden komen	zouden vooruitkomen vooruit zouden komen	zouden vooruitkomen vooruit zouden komen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben vooruitgekomen	bent vooruitgekomen	bent/is vooruitgekomen	zijt vooruitgekomen	is vooruitgekomen	zijn vooruitgekomen	zijn vooruitgekomen	zijn vooruitgekomen
verleden (v.v.t.)	was vooruitgekomen	was vooruitgekomen	was vooruitgekomen	waart vooruitgekomen	was vooruitgekomen	waren vooruitgekomen	waren vooruitgekomen	waren vooruitgekomen
toekomend (v.t.t.t.)	zal vooruitgekomen zijn	zal/zult vooruitgekomen zijn	zult/zal vooruitgekomen zijn	zult vooruitgekomen zijn	zal vooruitgekomen zijn	zullen vooruitgekomen zijn	zullen vooruitgekomen zijn	zullen vooruitgekomen zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou vooruitgekomen zijn	zou vooruitgekomen zijn	zou/zoudt vooruitgekomen zijn	zoudt vooruitgekomen zijn	zou vooruitgekomen zijn	zouden vooruitgekomen zijn	zouden vooruitgekomen zijn	zouden vooruitgekomen zijn