vernemen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van vernemen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		vernemen			te vernemen
	toekomend		zullen vernemen			te zullen vernemen
voltooid	tegenwoordig		hebben vernomen			te hebben vernomen
	toekomend		vernomen zullen hebben			vernomen te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	vernemend		vernomen			ev. verneem	mv. verouderd verneemt	verneme
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	verneem	verneemt	verneemt	verneemt	verneemt	vernemen	vernemen	vernemen
verleden (o.v.t.)	vernam	vernam	vernam	vernaamt	vernam	vernamen	vernamen	vernamen
toekomend (o.t.t.t.)	zal vernemen	zult/zal vernemen	zult/zal vernemen	zult vernemen	zal vernemen	zullen vernemen	zullen vernemen	zullen vernemen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou vernemen	zou vernemen	zou(dt) vernemen	zoudt vernemen	zou vernemen	zouden vernemen	zouden vernemen	zouden vernemen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb vernomen	hebt vernomen	hebt/heeft vernomen	hebt vernomen	heeft vernomen	hebben vernomen	hebben vernomen	hebben vernomen
verleden (v.v.t.)	had vernomen	had vernomen	had vernomen	hadt vernomen	had vernomen	hadden vernomen	hadden vernomen	hadden vernomen
toekomend (v.t.t.t.)	zal vernomen hebben	zal/zult vernomen hebben	zult/zal vernomen hebben	zult vernomen hebben	zal vernomen hebben	zullen vernomen hebben	zullen vernomen hebben	zullen vernomen hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou vernomen hebben	zou vernomen hebben	zou/zoudt vernomen hebben	zoudt vernomen hebben	zou vernomen hebben	zouden vernomen hebben	zouden vernomen hebben	zouden vernomen hebben
onpersoonlijke lijdende vorm vernomen worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt vernomen				er is vernomen
verleden	er werd vernomen				er was vernomen
toekomend	er zal vernomen worden				er zal vernomen zijn
voorwaardelijk	er zou vernomen worden				er zou vernomen zijn
lijdende vorm vernomen worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		vernomen worden			vernomen te worden
	toekomend		vernomen zullen worden			vernomen te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		vernomen zijn			vernomen te zijn
	toekomend		vernomen zullen zijn			vernomen te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word vernomen	wordt vernomen	wordt vernomen	wordt vernomen	wordt vernomen	worden vernomen	worden vernomen	worden vernomen
verleden (o.v.t.)	werd vernomen	werd vernomen	werd vernomen	werdt vernomen	werd vernomen	werden vernomen	werden vernomen	werden vernomen
toekomend (o.t.t.t.)	zal vernomen worden	zult vernomen worden	zult vernomen worden	zult vernomen worden	zal vernomen worden	zullen vernomen worden	zullen vernomen worden	zullen vernomen worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou vernomen worden	zou vernomen worden	zou/zoudt vernomen worden	zoudt vernomen worden	zou vernomen worden	zouden vernomen worden	zouden vernomen worden	zouden vernomen worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben vernomen	bent vernomen	bent/is vernomen	zijt vernomen	is vernomen	zijn vernomen	zijn vernomen	zijn vernomen
verleden (v.v.t.)	was vernomen	was vernomen	was vernomen	waart vernomen	was vernomen	waren vernomen	waren vernomen	waren vernomen
toekomend (v.t.t.t.)	zal vernomen zijn	zult vernomen zijn	zult vernomen zijn	zult vernomen zijn	zal vernomen zijn	zullen vernomen zijn	zullen vernomen zijn	zullen vernomen zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou vernomen zijn	zou vernomen zijn	zou/zoudt vernomen zijn	zoudt vernomen zijn	zou vernomen zijn	zouden vernomen zijn	zouden vernomen zijn	zouden vernomen zijn