stijfhoofdig

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  stijfhoofdig    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• stijf·hoof·dig

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  stijf bw  en  hoofd bn  met het achtervoegsel -ig

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	stijfhoofdig	stijfhoofdiger	stijfhoofdigst
verbogen	stijfhoofdige	stijfhoofdigere	stijfhoofdigste
partitief	stijfhoofdigs	stijfhoofdigers	-

Bijvoeglijk naamwoord

stijfhoofdig

1. van een persoon dat deze niet bereid is zijn mening te herzien

   ▸ De Franstalige liberalen blijven vreemd stil, vooral als je bedenkt dat de gepasseerde burgemeester Damien Thiéry uit hun rangen komt, sterker, dat hij een paar jaar geleden voor hen heeft gekozen omdat hij het FDF te stijfhoofdig vond.

   ▸ Decadance, een icoon van het (Gentse) nachtleven, moest koste wat het kost dicht. Op bevel van de burgemeester, en aan de hand van een dossier dat juridisch met zo’n haken en ogen aan elkaar hing én waarin de stad zich zo stijfhoofdig opstelde dat de Raad van State gisteren geen andere keuze had dan het in de prullenband te kegelen.

Synoniemen

• recalcitrant, verstokt, obstinaat, eigengereid, eigenzinnig, halsstarrig, koppig, hardhoofdig, onbuigzaam, onwrikbaar, eigenwijs, principieel, dogmatisch

Antoniemen

• meegaand, flexibel

Vertalingen

    1.   

Engels: stubborn (en), tenacious (en), stiff-necked (en), pig-headed (en), recalcitrant (en), heady (en)

Gangbaarheid

• Het woord stijfhoofdig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "stijfhoofdig" herkend door:

71 %	van de Nederlanders;
68 %	van de Vlamingen.