schande

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  schande    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• schan·de

Woordherkomst en -opbouw

• Via het Middelnederlands van het Ohd. scanta. Oudere wortel in het Proto-Germaans: -scandō-/-skamdō- (waar ook schamen en schenden van zijn afgeleid). In de betekenis ‘oneer’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1201.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	schande	schandes
verkleinwoord	schandetje	schandetjes

Zelfstandig naamwoord

schande v/m

1. iets wat bij het publiek minachting oproept, iets oneervols

   • De schande was te groot. 
   • Het is geen schande iets voor je eigen taal te doen. 

Hyponiemen

• bloedschande

Afgeleide begrippen

• schandbord, schanddaad, schandekoop, schandelijk, schandjongen, schandknaap, schandmerk, schandpaal, schandstraf, schandteken, schandvlek

Uitdrukkingen en gezegden

• Door schade en schande wordt men wijs

Men leert vooral van de dingen die eerder misgingen

• Iemand te schande maken

Zorgen dat iemand een slechte reputatie krijgt

Vertalingen

    1. iets wat bij het publiek minachting oproept, iets oneervols   

Afrikaans: skande (af) Duits: Schande (de) v Engels: disgrace (en), shame (en) Frans: honte (fr) v

Italiaans: vergogna (it) v Japans: 恥辱 (ja) Pools: hańba (pl) v Spaans: deshonor (es) m, vergüenza (es) v

Gangbaarheid

• Het woord schande staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "schande" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.