Naar inhoud springen

ruzie

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • ru·zie
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘twist’ voor het eerst aangetroffen in 1644 [1] [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord ruzie ruzies
verkleinwoord ruzietje ruzietjes

Zelfstandig naamwoord

ruzie v

  1. toestand waarin men in ernstig conflict is met anderen
    • Zij kregen ruzie en keerden elkaar woedend de rug toe. 
    • Dan komen er chips of pinda's in een bakje, en aanvankelijk zijn de jongens heel blij, maar dan kan het ook gebeuren dat er een paar minuten later ruzie is, zo vertelt de dominee. [3] 
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
Vertalingen

Werkwoord

vervoeging van
ruziën

ruzie

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ruziën
    • Ik ruzie. 
  2. gebiedende wijs van ruziën
    • Ruzie! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ruziën
    • Ruzie je? 

Gangbaarheid

100 % van de Nederlanders;
100 % van de Vlamingen.[4]

Meer informatie

Verwijzingen