ruzie

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ruzie    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈryzi/

Woordafbreking

• ru·zie

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘twist’ voor het eerst aangetroffen in 1644

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ruzie	ruzies
verkleinwoord	ruzietje	ruzietjes

Zelfstandig naamwoord

ruzie v

1. toestand waarin men in conflict is met anderen

   • Zij kregen ruzie en keerden elkaar woedend de rug toe. 
   • Dan komen er chips of pinda's in een bakje, en aanvankelijk zijn de jongens heel blij, maar dan kan het ook gebeuren dat er een paar minuten later ruzie is, zo vertelt de dominee.  

   ▸ Een moeder voor me trok woedend aan de bovenarm van haar kind, een stel maakte ruzie over het menu en een getatoeëerde man stond luid te bellen.

   ▸ Over deze dingen konden ze het hebben omdat iedereen het erover eens was, hier kon geen ruzie over ontstaan.

Hyponiemen

• burenruzie, caféruzie, dorpsruzie, drugsruzie, familieruzie

Afgeleide begrippen

• ruzieachtig, ruziemaakster, ruziemaker, ruzietoon, ruziezoekend, ruziezoeker, ruziezoekster

Verwante begrippen

• ruziën

Vertalingen

    1. toestand waarin men in ernstig conflict is met anderen   

Duits: Streit (de) m Engels: quarrel (en), row (en), fight (en) Frans: dispute (fr) v IJslands: orðahnippingar (is) o mv, orðakast (is) o

Noors: krangel (no) m Nynorsk: krangel (nn) m Oudnoords: áfa v Spaans: pelea (es) v, riña (es) v

Werkwoord

vervoeging van
ruziën

ruzie

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ruziën
   

   • Ik ruzie. 

2. gebiedende wijs van ruziën
   

   • Ruzie! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ruziën
   

   • Ruzie je? 

Gangbaarheid

• Het woord ruzie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "ruzie" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.