Naar inhoud springen

regn

Uit WikiWoordenboek
  • regn

regn

  1. gebiedende wijs van regne

regn, g

  1. (meteorologie) regen


  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   regn     regnið     - - -     - - -  
genitief   regns     regnsins     - - -     - - -  
datief   regni     regninum     - - -     - - -  
accusatief   regn     regnið     - - -     - - -  

regn, o

  1. (meteorologie) regen


  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   regn     regnið     - - -     - - -  
genitief   regns     regnsins     - - -     - - -  
datief   regni     regninu     - - -     - - -  
accusatief   regn     regnið     - - -     - - -  

regn o

  1. (meteorologie) regen


  • regn
  • Zelfstandig naamwoord: afkomstig van het Oudnoordse woord  regn zn 
Naar frequentie 2471

regn

  1. zwakke verbuiging gebiedende wijs van regne
[1] enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   regn     regnet     - - -     - - -  
genitief   regns     regnets     - - -     - - -  
[2] enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   regn     regnet     regn     regna
regnene  
genitief   regns     regnets     regns     regnas
regnenes  

regn, o

  1. geen meervoud, (meteorologie) regen
    «Regnet silte ned.»
    De regen viel neer.
  2. (figuurlijk)regen (vele stromende of vliegende objecten; wordt meestal gebruikt in woordsamenstellingen)
    «Umiddelbart etterpå fulgte angrep nummer to med nytt bomberegn over og i nærheten av de antente hus og nye fulltreffere på andre hus.»
    Direct daarna volgde de tweede aanval met nieuwe bomregen over en bij de brandende huizen en nieuwe treffers op andere huizen.
  • [2]: et regn av gnister
een vonkenregen

regn

  1. bepaald onzijdig meervoud van regn


  • regn
  • Zelfstandig naamwoord: afkomstig van het Oudnoordse woord  regn zn 

regn

  1. zwakke verbuiging gebiedende wijs van regna

regn

  1. zwakke verbuiging gebiedende wijs van regne
[1] enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   regn     regnet     - - -     - - -  
[2] enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   regn     regnet     regn     regna  

regn, o

  1. geen meervoud, (meteorologie) regen
    «Regnet sila ned.»
    De regen viel neer.
  2. (figuurlijk) regen (vele stromende of vliegende objecten; wordt meestal gebruikt in woordsamenstellingen)
  • [2]: et regn av gnister
een vonkenregen

regn

  1. bepaald onzijdig meervoud van regn


regns enkelvoud meervoud
  onbepaald bepaald onbepaald bepaald
  nominatief     regn     regnet     - - -     - - -  
  genitief     regns     regnets     - - -     - - -  
regns enkelvoud meervoud
  onbepaald bepaald onbepaald bepaald
  nominatief     regn     regnet     regn     regnen  
  genitief     regns     regnets     regns     regnens  

regn, o

  1. geen meervoud, (meteorologie) regen
  2. (meteorologie) regenbui

regn

  1. bepaald onzijdig meervoud van regn