plaatsvinden/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van plaatsvinden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		plaatsvinden			plaats te vinden
	toekomend		zullen plaatsvinden plaats zullen vinden			te zullen plaatsvinden plaats te zullen vinden
voltooid	tegenwoordig		hebben plaatsgevonden			te hebben plaatsgevonden
	toekomend		plaatsgevonden zullen hebben			plaatsgevonden te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	plaatsvindend		plaatsgevonden			ev. vind plaats	mv. verouderd vindt plaats	vinde plaats (bijzin) plaatsvinde
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
hoofdzin	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	vind plaats	vindt plaats	vindt plaats	vindt plaats	vindt plaats	vinden plaats	vinden plaats	vinden plaats
verleden (o.v.t.)	vond plaats	vond plaats	vond plaats	vondt plaats	vond plaats	vonden plaats	vonden plaats	vonden plaats
toekomend (o.t.t.t.)	zal plaatsvinden	zult/zal plaatsvinden	zult/zal plaatsvinden	zult plaatsvinden	zal plaatsvinden	zullen plaatsvinden	zullen plaatsvinden	zullen plaatsvinden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou plaatsvinden	zou plaatsvinden	zou(dt) plaatsvinden	zoudt plaatsvinden	zou plaatsvinden	zouden plaatsvinden	zouden plaatsvinden	zouden plaatsvinden
bijzin	.. dat ik	.. dat jij, je	.. dat u	.. dat gij	.. dat hij, zij, het	.. dat wij	.. dat jullie	.. dat zij
tegenwoordig (o.t.t.)	plaatsvind	plaatsvindt	plaatsvindt	plaatsvindt	plaatsvindt	plaatsvinden	plaatsvinden	plaatsvinden
verleden (o.v.t.)	plaatsvond	plaatsvond	plaatsvond	plaatsvondt	plaatsvond	plaatsvonden	plaatsvonden	plaatsvonden
toekomend (o.t.t.t.)	zal plaatsvinden plaats zal vinden	zult/zal plaatsvinden plaats zult/zal vinden	zult/zal plaatsvinden plaats zult/zal vinden	zult plaatsvinden plaats zult vinden	zal plaatsvinden plaats zal vinden	zullen plaatsvinden plaats zullen vinden	zullen plaatsvinden plaats zullen vinden	zullen plaatsvinden plaats zullen vinden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou plaatsvinden plaats zou vinden	zou plaatsvinden plaats zou vinden	zou(dt) plaatsvinden plaats zou(dt) vinden	zoudt plaatsvinden plaats zoudt vinden	zou plaatsvinden plaats zou vinden	zouden plaatsvinden plaats zouden vinden	zouden plaatsvinden plaats zouden vinden	zouden plaatsvinden plaats zouden vinden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb plaatsgevonden	hebt plaatsgevonden	hebt/heeft plaatsgevonden	hebt plaatsgevonden	heeft plaatsgevonden	hebben plaatsgevonden	hebben plaatsgevonden	hebben plaatsgevonden
verleden (v.v.t.)	had plaatsgevonden	had plaatsgevonden	had plaatsgevonden	hadt plaatsgevonden	had plaatsgevonden	hadden plaatsgevonden	hadden plaatsgevonden	hadden plaatsgevonden
toekomend (v.t.t.t.)	zal plaatsgevonden hebben	zal/zult plaatsgevonden hebben	zult/zal plaatsgevonden hebben	zult plaatsgevonden hebben	zal plaatsgevonden hebben	zullen plaatsgevonden hebben	zullen plaatsgevonden hebben	zullen plaatsgevonden hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou plaatsgevonden hebben	zou plaatsgevonden hebben	zou/zoudt plaatsgevonden hebben	zoudt plaatsgevonden hebben	zou plaatsgevonden hebben	zouden plaatsgevonden hebben	zouden plaatsgevonden hebben	zouden plaatsgevonden hebben