plaatsvinden

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  plaatsvinden    (hulp, bestand)
• IPA: /platsˈvɪndə(n)/

Woordafbreking

• plaats·vin·den

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  plaats  en  vinden 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
plaatsvinden	vond plaats	plaatsgevonden
klasse 3	volledig

Werkwoord

plaatsvinden

1. gebeuren, geschieden, plaatshebben

   • De werkzaamheden zullen vooral in de zomer plaatsvinden. 

   ▸ Om niet direct terug te vallen in mijn oude gewoontes had ik me tijdens het lopen al ingeschreven voor de Amsterdamse marathon, die precies twee weken na mijn terugkomst zou plaatsvinden.

Vertalingen

    1. gebeuren, geschieden, plaatshebben   

Afrikaans: plaasvind (af) Duits: stattfinden (de) Engels: take place (en) Frans: avoir lieu (fr)

Limburgs: staadvinje (li) Pools: mieć miejsce (pl) Spaans: realizarse (es)

Gangbaarheid

• Het woord plaatsvinden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "plaatsvinden" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.