plaatsvinden

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  plaatsvinden    (hulp, bestand)
• IPA: /platsˈvɪndə(n)/

Woordafbreking

• plaats·vin·den

Woordherkomst en -opbouw

• Samenstelling van plaats en vinden

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
plaatsvinden	vond plaats	plaatsgevonden
klasse 3	volledig

Werkwoord

plaatsvinden

1. gebeuren, geschieden, plaatshebben

   De werkzaamheden zullen vooral in de zomer plaatsvinden.

Vertalingen

    1. gebeuren, geschieden, plaatshebben   

Afrikaans: plaasvind (af) Duits: stattfinden (de) Engels: take place (en) Frans: avoir lieu (fr)

Limburgs: staadvinje (li) Pools: mieć miejsce (pl) Spaans: realizarse (es)