plaatsvinden

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  plaatsvinden    (hulp, bestand)
• IPA: /platsˈvɪndə(n)/

Woordafbreking

• plaats·vin·den

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  plaats   en  vinden  

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
plaatsvinden	vond plaats	plaatsgevonden
klasse 3	volledig

Werkwoord

plaatsvinden

1. gebeuren, geschieden, plaatshebben

   • De werkzaamheden zullen vooral in de zomer plaatsvinden. 

Vertalingen

    1. gebeuren, geschieden, plaatshebben   

Afrikaans: plaasvind (af) Duits: stattfinden (de) Engels: take place (en) Frans: avoir lieu (fr)

Limburgs: staadvinje (li) Pools: mieć miejsce (pl) Spaans: realizarse (es)

Gangbaarheid

• Het woord plaatsvinden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'plaatsvinden' herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.