omknellen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van omknellen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		omknellen			te omknellen
	toekomend		zullen omknellen			te zullen omknellen
voltooid	tegenwoordig		hebben omkneld			te hebben omkneld
	toekomend		omkneld zullen hebben			omkneld te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	omknellend		omkneld			ev. omknel	mv. verouderd omknelt	omknelle
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	omknel	omknelt	omknelt	omknelt	omknelt	omknellen	omknellen	omknellen
verleden (o.v.t.)	omknelde	omknelde	omknelde	omknelde	omknelde	omknelden	omknelden	omknelden
toekomend (o.t.t.t.)	zal omknellen	zult/zal omknellen	zult/zal omknellen	zult omknellen	zal omknellen	zullen omknellen	zullen omknellen	zullen omknellen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou omknellen	zou omknellen	zou(dt) omknellen	zoudt omknellen	zou omknellen	zouden omknellen	zouden omknellen	zouden omknellen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb omkneld	hebt omkneld	hebt/heeft omkneld	hebt omkneld	heeft omkneld	hebben omkneld	hebben omkneld	hebben omkneld
verleden (v.v.t.)	had omkneld	had omkneld	had omkneld	hadt omkneld	had omkneld	hadden omkneld	hadden omkneld	hadden omkneld
toekomend (v.t.t.t.)	zal omkneld hebben	zal/zult omkneld hebben	zult/zal omkneld hebben	zult omkneld hebben	zal omkneld hebben	zullen omkneld hebben	zullen omkneld hebben	zullen omkneld hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou omkneld hebben	zou omkneld hebben	zou/zoudt omkneld hebben	zoudt omkneld hebben	zou omkneld hebben	zouden omkneld hebben	zouden omkneld hebben	zouden omkneld hebben