muto

Latijn

Uitspraak

• IPA: /ˈmu:.to:/

Woordherkomst en -opbouw

• Herkomst onduidelijk, verwant aan Oudiers moth “penis”. Mogelijk is de Latijnse term (met een variant mutto), eerder een leenwoord uit een Keltische taal, dan een erfwoord uit het Indo-Europees (uit een gepostuleerde oervorm *mHu-tó- “de sterke” ).

Zelfstandig naamwoord

mūtō m

1. (anatomie) penis

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	mūto	mūtōnēs
genitief	mūtōnis	mūtōnum
datief	mūtōnī	mūtōnibus
accusatief	mūtōnem	mūtōnēs
vocatief	mūto	mūtōnēs
ablatief	mūtōne	mūtōnibus