moeten

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • moe·ten
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘verplicht zijn, behoren’ voor het eerst aangetroffen in 1201 [1]
  • afkomstig van:
Middelnederlands: moeten
Oudnederlands: muotan
Germaans: *mōtanan
  • Verwant in Germaans:
West: Engels: must, mote (Angelsaksisch: mōtan), Duits: müssen, (Oudhoogduits: muozan), Fries: mette (Oudfries: meta)
Noord: Zweeds: måste, Deens/Noors: måtte
Oost: Gotisch: gamotan
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
moeten
moest
gemoeten
onregelmatig volledig

Werkwoord

moeten

  1. modaal werkwoord: gedwongen zijn
    • Ik moet naar de wc. 
    • Hij moest nog drie jaar brommen. 
     Deze storm zou ik moeten overleven boven op Mount Whitney, 4.421 meter hoog.[2]
     Omdat het toen nog steeds te krap was, moest één jongen zittend in de hoek gaan slapen.[2]
     Helaas was er geen tijd om te genieten van het prachtige uitzicht want we moesten zo snel mogelijk de berg af zien te komen: het weer zou zo weer kunnen omslaan.[2]

móéten

  1. modaal werkwoord: zeer dringend noodzakelijk zijn
    • Ik móét naar de wc, want ik houd het niet langer. 
    • Dat móést wel fout gaan! 
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Uitdrukkingen en gezegden
Spreekwoorden
Vertalingen

Zelfstandig naamwoord

de moetenmv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord moet

Gangbaarheid

99 % van de Nederlanders;
100 % van de Vlamingen.[3]

Verwijzingen