miensj
- IPA: /miɲʃ/ (Etsbergs)
miensj m
| enkelvoud | meervoud | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
| nominatief | miensj | - | miensjke | - | miensjer, luuj | - | miensjkes | - |
| genitief | miensjès | - | miensjkes | - | miensjer, luuj | - | miensjkes | - |
| locatief | miensjes | - | miensjeske | - | miensjese | - | miensjeskes | - |
| datief | miensje | - | miensjke | - | miensjer, luuj | - | miensjkes | - |
| accusatief | miensj | - | miensjke | - | miensjer, luuj | - | miensjkes | - |
- "miensj" geldt in het hele Limburgse taalgebied als gangbaar woord voor man. Bij "man" en "weer" geldt dit niet. Deze woorden sluiten elkaar als het ware uit; waar "man" voorkomt, komt "weer" niet voor en andersom.