mening

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • me·ning
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord mening meningen
verkleinwoord meninkje meninkjes

Zelfstandig naamwoord

mening v;

  1. oordeel, opinie
    • Albert kon haar wel duizend keer uitleggen dat dat er niets mee te maken had, zijn moeder was niet van het soort dat zomaar van mening veranderde, zij vond altijd weer andere voorbeelden en redenen, en had er een hekel aan ongelijk te hebben; ook in haar brieven kwam ze nog steeds terug op dingen van jaren geleden, het was doodvermoeiend. [2] 
     Zou het water wel veilig zijn om te drinken? Was dit de beste route voor deze bergpas? Was de rivier te gevaarlijk om nu over te steken? Thuis stem ik nou eenmaal dingen graag af en vraag vaak naar de mening van anderen.[3]
Verwante begrippen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

99 % van de Nederlanders;
100 % van de Vlamingen.[4]

Meer informatie

Verwijzingen

  1. "mening" in:
    Sijs, Nicoline van der
    , Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org
    ; ISBN 90 204 2045 3
  2. Lemaitre, Pierre
    "Tot ziens daarboven" 2014 ISBN 9789401601931 pagina 16
  3. Tim Voors
    “Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018), Fontaine Uitgevers op Wikipedia
  4. Bronlink geraadpleegd op 28 april 2020 Weblink bron Gearchiveerde versie “Word Prevalence Values” op ugent.be


Zweeds

Zelfstandig naamwoord

mening

  1. zin m; serie woorden die gezamenlijk in syntactisch verband een afgerond geheel vormen.