marren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  marren    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈmɑrə(n) / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• mar·ren

Woordherkomst en -opbouw

• van Middelnederlands marren, merren; cognaat met Engels  mar ww  "verpesten, bederven" en IJslands merja "verpletteren"

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
marren	marde	gemard
zwak -d	volledig

Werkwoord

marren

1. inergatief (verouderd) niet voortgaan, stilstaan, treuzelen
2. overgankelijk (verouderd) tegenhouden, belemmeren
3. overgankelijk (verouderd) wachten, afwachten

Afgeleide begrippen

• marring

Gangbaarheid

• Het woord marren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "marren" herkend door:

18 %	van de Nederlanders;
19 %	van de Vlamingen.

Middelnederlands

Woordherkomst en -opbouw

• van Oudnederlands merren

Werkwoord

marren

1. binden, tegenhouden, belemmeren
2. op dezelfde plaats blijven, wachten

Schrijfwijzen

• merren

Overerving en ontlening

• Nederlands: marlen
• Nederlands: marlijn
• Nederlands: marren
• Nederlands:  meren ww 

Spaans

Werkwoord

vervoeging van
marrar

marren

1. aanvoegende wijs derde persoon meervoud tegenwoordige tijd (presente) van marrar
2. gebiedende wijs (bevestigend en ontkennend) derde persoon meervoud tegenwoordige tijd (presente) van marrar