kun

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak

Werkwoord

kun

vervoeging van
kunnen
  1. (in inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van de jij-vorm van kunnen
    • Kun je even kijken of dit wel klopt? 

Gangbaarheid


Esperanto

Woordherkomst en -opbouw
  • Van het Latijnse cum of het Spaans-Italiaanse con.

Voorzetsel

kun

  1. met
    «Li iris kun ŝi a la parko.»
    Hij ging met haar naar het park.


Fins

Vragend voornaamwoord

kun

  1. wanneer


Ido

Woordherkomst en -opbouw
  • Van het Latijnse cum of het Spaans-Italiaanse con.

Voorzetsel

kun

  1. met
    «Ilu iris kun elu a la parko.»
    Hij ging met haar naar het park.


Noors

Uitspraak
Woordafbreking
  • kun
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig uit het Deens als verkorting van ikkun, dat van ikke uden komt.
Naar frequentie 417

Bijwoord

kun

  1. slechts
Synoniemen


Oezbeeks

Zelfstandig naamwoord

kun

  1. dag


Veluws

Werkwoord

kun

  1. kunnen


Volapük

Woordherkomst en -opbouw
  • Van het Engelse cow of het Duitse Kuh.

Zelfstandig naamwoord

kun

  1. koe