gelovige

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  gelovige    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /χə.ˈlo.və.χə/
  • (Vlaanderen, Brabant): /ɣə.ˈlo.və.ɣə/
  • (Limburg): /ɣə.ˈlo.vi.ɣə/

Woordafbreking

• ge·lo·vi·ge

Woordherkomst en -opbouw

• Afleiding van gelovig met het achtervoegsel -e.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	gelovige	gelovigen
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

gelovige v/m

1. iemand die een bepaald geloof aanhangt

   • De gelovigen stonden voor de kerk te wachten op de dienst. 
   • De gelovigen stonden te wachten op de handlezer. 

   ▸ Duizenden gelovigen staan in de Italiaanse stad Padua in de rij om een glimp op te vangen van de relikwieën van de heilige Antonius. Het skelet is voor het eerst sinds 1981 weer van dichtbij te zien voor het publiek.

Antoniemen

• niet-gelovige, ongelovige

Verwante begrippen

• geloof, geloofsovertuiging, geloven, goedgelovig

Vertalingen

    1. iemand die een bepaald geloof aanhangt   

Duits: Gläubige (de) v/m, Gläubiger (de) m Engels: believer (en)

Frans: croyant (fr) m, croyante (fr) v

Bijvoeglijk naamwoord

gelovige

1. verbogen vorm van de stellende trap van gelovig

Gangbaarheid

• Het woord gelovige staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "gelovige" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.