gelovige

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  gelovige    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /χə.ˈlo.və.χə/
  • (Vlaanderen, Brabant): /ɣə.ˈlo.və.ɣə/
  • (Limburg): /ɣə.ˈlo.vi.ɣə/

Woordafbreking

• ge·lo·vi·ge

Woordherkomst en -opbouw

• Afleiding van gelovig met het achtervoegsel -e.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	gelovige	gelovigen
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

gelovige v/m

1. iemand die een bepaald geloof aanhangt

   • De gelovigen stonden voor de kerk te wachten op de dienst. 
   • De gelovigen stonden te wachten op de handlezer. 

Antoniemen

• niet-gelovige, ongelovige

Verwante begrippen

• geloof, geloofsovertuiging, geloven, goedgelovig

Vertalingen

    1. iemand die een bepaald geloof aanhangt   

Duits: Gläubige (de) v/m, Gläubiger (de) m Engels: believer (en)

Frans: croyant (fr) m, croyante (fr) v

Bijvoeglijk naamwoord

gelovige

1. verbogen vorm van de stellende trap van gelovig

Gangbaarheid

• Het woord gelovige staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'gelovige' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.