ech

Uit WikiWoordenboek
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Andere schrijfwijzen Niet te verwarren met: èch

Luxemburgs

Uitspraak
enkelvoud meervoud
sterk zwak sterk zwak
nominatief ech mir mer
accusatief mech eis / äis
datief mir mer
wederkerend mech


Woordafbreking
  • ech

Persoonlijk voornaamwoord

ech

  1. ik (nominatief van de eerste persoon enkelvoud)
    «Ech sinn vun Lëtzebuerg
    Ik ben van Luxemburg.
    «Ech ginn an de Kino.»
    Ik ging in de bioscoop.
    «Ech ginn nach Lëtzebuerg
    Ik ga naar Luxemburg.