dessert

Nederlands

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘nagerecht’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1663 ^[1]

dessert o

het (meestal zoete) gerecht waarmee een maaltijd wordt afgesloten
- Eén van ons ruilt het dessert in voor iets héél spannends van de toetjeskaart: eendenlever met eekhoorntjesbrood, macadamia, karamel, kip en balsamico (supplement 5,-)… ja echt, dit heet een dessert! ^[2]
▸ Nu moet Le Mistral het hebben van die paar oude getrouwen die van de snelweg afslaan. Echte Franse truckers, routiers die van goed eten houden. 'Voor mij is een fatsoenlijke maaltijd: entree, plat, kaas, dessert', zegt Frédéric Deidier (49), terwijl hij enthousiast op zijn enorme buik kletst.^[3]

1.

Het woord dessert staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "dessert" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.^[4]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	dessert	desserten, desserts
verkleinwoord	dessertje	dessertjes