deer

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  deer    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• deer

Werkwoord

vervoeging van
deren

deer

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van deren
   

   • Ik deer. 

2. gebiedende wijs van deren
   

   • Deer! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van deren
   

   • Deer je? 

Engels

Uitspraak

• Geluid:  deer (VS)    (hulp, bestand)
• IPA: /dɪə(r)/

enkelvoud	meervoud
deer	deer, deers

Zelfstandig naamwoord

deer

1. (evenhoevigen) hert

   «Subsequently, deer were reintroduced and since then populations have increased.»

   Vervolgens werden opnieuw herten ingevoerd en sindsdien is de populatie toegenomen.

Limburgs

Uitspraak

• (persoonlijk voornaamwoord) IPA: /ðeːʁ/ (Etsbergs)
• (zelfstandig naamwoord) IPA: /deːʁ/ (Etsbergs)

Persoonlijk voornaamwoord

deer (nominatief)

1. (slang) hun

   «Deer höb gezag det ich 't neet wös!»

   Hun heb gezegd dat ik het niet wist!

Zelfstandig naamwoord

deer o

1. dier
2. huisdier

Verbuiging

	enkelvoud				meervoud
	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind
nominatief	deer	teer	deerke	teerke	deer	teer	deerkes	teerkes
genitief	deers	teers	deerkes	teerkes	deer	teer	deerkes	teerkes
locatief	deres	teres	dereske	tereske	derese	terese	dereskes	tereskes
datief	dere	tere	deerke	teerke	deer	teer	deerkes	teerkes
accusatief	deer	teer	deerke	teerke	deer	teer	deerkes	teerkes