Naar inhoud springen

conjugatie

Uit WikiWoordenboek
  • con·ju·ga·tie
  • In de betekenis van ‘vervoeging’ voor het eerst aangetroffen in 1540.[1]
  • Leenwoord uit Latijn coniugātiō ‘verbinding, vereniging, stamverwantschap van woorden’, afleiding bij coniugāre ‘met elkaar verbinden’.[2]
enkelvoud meervoud
naamwoord conjugatie conjugaties
verkleinwoord

de conjugatiev

  1. (medisch) binding
  2. (taalkunde) de flexie van een werkwoord onder invloed van persoon, getal, tijd, wijs
   2. zie: vervoeging   
66 % van de Nederlanders;
85 % van de Vlamingen.[3]