borne

Middelnederlands

	enkelvoud	meervoud
nominatief	borne	bornen
genitief	bornen	bornen
datief	borne	bornen
accusatief	borne	bornen

Zelfstandig naamwoord

borne m, v, o

1. m bron, fontein, put

   • En daer hi drinkende waert van enen borne bider strate.  

2. m en o bronwater, drinkwater

   «Eenen eemer vol borns. »

   Een emmer vol drinkwater.

Schrijfwijzen

• Ook: borre, borren, born, berne , bern, barn

Synoniemen

• [2]: drincborn

Engels

Werkwoord

borne

1. voltooid deelwoord van bear

Frans

Uitspraak

• Geluid:  borne    (hulp, bestand)
• IPA: /bɔʁn/

Woordherkomst en -opbouw

• Uit het Oudfrans bontie, bodne, ontleend aan de Volkslatijnse vormen bodǐna, botǐna“grens(paal)” (van Gallische oorsprong).

Zelfstandig naamwoord

borne v

1. (techniek) een openbare computerterminal (voor het opnemen van geld, bestellen van kaartjes of afhalen van bestellingen e.d.)
2. kilometerpaal
3. (spreektaal) kilometer

   «J'ai roulé cent bornes.»

   Ik heb 100 kilometer gereden.