bedenkelijk

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  bedenkelijk    (hulp, bestand)
• IPA: /bəˈdɛŋkələk/

Woordafbreking

• be·den·ke·lijk

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van bedenken met het achtervoegsel -lijk met het invoegsel -e-

Bijwoord

bedenkelijk

1. op een wijze die van enig bedenk, van twijfel of van bezorgdheid blijk geeft

   • Hij schudde bedenkelijk met het hoofd. 

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	bedenkelijk	bedenkelijker	bedenkelijkst
verbogen	bedenkelijke	bedenkelijkere	bedenkelijkste
partitief	bedenkelijks	bedenkelijkers	-

Bijvoeglijk naamwoord

bedenkelijk

1. wat bezorgdheid of afkeuring opwekt

   • De toestand is en blijft dus zeer bedenkelijk. 

2. wat het gevolg is van afkeuring en zorgen

   • De chef keek zeer bedenkelijk naar de prestaties van zijn personeel. 

   ▸ ‘Hoe was je dag? ’Ze haalde haar schouders op. ‘Ging wel. Heel normaal, eigenlijk.’ Jeroen knikte bedenkelijk.

   ▸ Hij had de bedenkelijke uitdrukking op haar gezicht goed op waarde geschat.

Verwante begrippen

• dubieus
• twijfelachtig
• zorgwekkend

Typische woordcombinaties

• De zaak is zeer bedenkelijk.
• van bedenkelijk niveau

Vertalingen

    1. wat bezorgdheid of afkeuring opwekt   

Duits: bedenklich (de), zweifelhaft (de)

Spaans: dudoso (es), peligroso (es), arriesgado (es), crítico (es), grave (es)

    De zaak is zeer bedenkelijk.   

Duits: Die Sache ist oberfaul. Die Angelegenheit stinkt zum Himmel.

    van bedenkelijk niveau   

Duits: von bedenklichem Niveau

Gangbaarheid

• Het woord bedenkelijk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "bedenkelijk" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.