afklaren/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van afklaren
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		afklaren			af te klaren
	toekomend		zullen afklaren af zullen klaren			te zullen afklaren af te zullen klaren
voltooid	tegenwoordig		zijn afgeklaard			te zijn afgeklaard
	toekomend		afgeklaard zullen zijn			afgeklaard te zullen zijn
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	afklarend		afgeklaard			ev. klaar af	mv. verouderd klaart af	klare af (bijzin) afklare
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
hoofdzin	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	klaar af	klaart af	klaart af	klaart af	klaart af	klaren af	klaren af	klaren af
verleden (o.v.t.)	klaarde af	klaarde af	klaarde af	klaarde af	klaarde af	klaarden af	klaarden af	klaarden af
toekomend (o.t.t.t.)	zal afklaren	zult/zal afklaren	zult/zal afklaren	zult afklaren	zal afklaren	zullen afklaren	zullen afklaren	zullen afklaren
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou afklaren	zou afklaren	zou(dt) afklaren	zoudt afklaren	zou afklaren	zouden afklaren	zouden afklaren	zouden afklaren
bijzin	.. dat ik	.. dat jij, je	.. dat u	.. dat gij	.. dat hij, zij, het	.. dat wij	.. dat jullie	.. dat zij
tegenwoordig (o.t.t.)	afklaar	afklaart	afklaart	afklaart	afklaart	afklaren	afklaren	afklaren
verleden (o.v.t.)	afklaarde	afklaarde	afklaarde	afklaarde	afklaarde	afklaarden	afklaarden	afklaarden
toekomend (o.t.t.t.)	zal afklaren af zal klaren	zult/zal afklaren af zult/zal klaren	zult/zal afklaren af zult/zal klaren	zult afklaren af zult klaren	zal afklaren af zal klaren	zullen afklaren af zullen klaren	zullen afklaren af zullen klaren	zullen afklaren af zullen klaren
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou afklaren af zou klaren	zou afklaren af zou klaren	zou(dt) afklaren af zou(dt) klaren	zoudt afklaren af zoudt klaren	zou afklaren af zou klaren	zouden afklaren af zouden klaren	zouden afklaren af zouden klaren	zouden afklaren af zouden klaren
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben afgeklaard	bent afgeklaard	bent/is afgeklaard	zijt afgeklaard	is afgeklaard	zijn afgeklaard	zijn afgeklaard	zijn afgeklaard
verleden (v.v.t.)	was afgeklaard	was afgeklaard	was afgeklaard	waart afgeklaard	was afgeklaard	waren afgeklaard	waren afgeklaard	waren afgeklaard
toekomend (v.t.t.t.)	zal afgeklaard zijn	zal/zult afgeklaard zijn	zult/zal afgeklaard zijn	zult afgeklaard zijn	zal afgeklaard zijn	zullen afgeklaard zijn	zullen afgeklaard zijn	zullen afgeklaard zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou afgeklaard zijn	zou afgeklaard zijn	zou/zoudt afgeklaard zijn	zoudt afgeklaard zijn	zou afgeklaard zijn	zouden afgeklaard zijn	zouden afgeklaard zijn	zouden afgeklaard zijn