affectus
Uiterlijk
- IPA: /afˈfɛktʊs/
- af·fec·tus
ăffĕctus m
- stemming, gemoedsaandoening
- genegenheid, passie
- (Plinius, Seneca) laag verlangen, hartstocht
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | ăffĕctus | ăffĕctūs |
| genitief | ăffĕctūs | ăffĕctuum |
| datief | ăffĕctuī (ăffĕctū) | ăffĕctibus |
| accusatief | ăffĕctum | ăffĕctūs |
| vocatief | ăffĕctus | ăffĕctūs |
| ablatief | ăffĕctū | ăffĕctibus |
verbum affectuum
- werkwoord dat een gemoedsaandoening uitdrukt