Olympia
Uiterlijk
- IPA: /ɔ.ˈlym.pɪ.ja/
- O·lym·pi·a
- De naam van de stad is ontleend aan het Griekse Ὀλυμπία. De naam van de Spelen is een verkorting van de woordgroep Olympia [certamina] "Olympische wedstrijden"; ook het Grieks kende de uitdrukking τὰ Ὀλύμπια als verkorting van τὰ Ὀλύμπια ἱερά "de Olympische rituelen/spelen".
Ŏlympĭa v
- (toponiem) Olympia, een stad in de Griekse landstreek Elis
- «Haec conuenerunt, conscriptaque biennio post Olympiae ab Aetolis, in Capitolio ab Romanis, ut testata sacratis monumentis essent sunt posita.[1]»
- Deze zaken werden overeengekomen, en twee jaar later door de Etoliërs te Olympia, door de Romeinen op de Capitool vastgelegd, om - door deze gewijde monumenten van bewijskracht voorzien - neergelegd te worden.
- «Haec conuenerunt, conscriptaque biennio post Olympiae ab Aetolis, in Capitolio ab Romanis, ut testata sacratis monumentis essent sunt posita.[1]»
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | Olympia | - |
genitief | Olympiae | - |
datief | Olympiae | - |
accusatief | Olympiam | - |
ablatief | Olympiā | - |
vocatief | Olympia | - |
- (religie), (sport) Olympische Spelen
- «Sicut fortis equus, spatio qui saepe supremo
Vicit Olympia, nunc senio confectus quiescit.[2]»- Zoals het sterke paard, dat dikwijls in de laatste ronde de overwinning
behaalde op de Olympische Spelen, rust hij nu, geveld door de ouderdom.
- Zoals het sterke paard, dat dikwijls in de laatste ronde de overwinning
- «Sicut fortis equus, spatio qui saepe supremo
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | - | Olympia |
genitief | - | Olympiōrum |
datief | - | Olympiīs |
accusatief | - | Olympia |
vocatief | - | Olympia |
ablatief | - | Olympiīs |
- Olympia vincere
- winnen op de Olympische Spelen
- ad Olympia proficisci
- vertrekken naar de Olympische Spelen