König
Duits
Uitspraak
Woordafbreking
- Kö·nig
Woordherkomst en -opbouw
- erfwoord via Middelhoogduits künic / künec van Oudhoogduits kunig / kuning
Zelfstandig naamwoord
König m
Verbuiging
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | König | Könige |
genitief | Königs Königes |
Könige |
datief | König Könige |
Königen |
accusatief | König | Könige |
Verwante begrippen
- mannelijke vorm van Königin