öronlös

o enkelvoud	öronlöst
meervoud	öronlösa
bepaald / zwak
bep. enkelvoud bij een; mannelijke persoon of; een mannelijk dier ook:	öronlöse
o enkelvoud	öronlösts
meervoud	öronlösas
bepaald / zwak
bep. enkelvoud bij een; mannelijke persoon of; een mannelijk dier ook:	öronlöses

Zweeds

Afleiding van het Zweedse zelfstandige naamwoord öra zn (meervoud oren zn ; Nederlands: "oor") met het achtervoegsel -lös

öronlös

oorloos, zonder oorschelpen
«Pälsen är hos öronlösa sälar jämförelsevis tunn.»
De vacht van oorloze zeehonden is relatief dun.

A: nominatief		stellend	vergrotend	overtreffend
onbepaald / sterk	g enkelvoud	öronlös	öronlösare	öronlösast
	o enkelvoud	öronlöst
	meervoud	öronlösa
bepaald / zwak
	alle vormen	öronlösa	öronlösare	öronlösaste
	bep. enkelvoud bij een mannelijke persoon of een mannelijk dier ook:	öronlöse	öronlösare	öronlösaste

B: genitief		stellend	vergrotend	overtreffend
onbepaald / sterk	g enkelvoud	öronlös'	öronlösares	öronlösasts
	o enkelvoud	öronlösts
	meervoud	öronlösas
bepaald / zwak
	alle vormen	öronösas	öronlösares	öronlösastes
	bep. enkelvoud bij een mannelijke persoon of een mannelijk dier ook:	öronlöses	öronlösares	öronlösastes