voren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  voren    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈvorə(n) / (2 lettergrepen); /ˈvɔːrə(n)/

Woordafbreking

• vo·ren

Woordherkomst en -opbouw

• [A]: afgeleid van  voor bw  met het achtervoegsel -en
• [B]: erfwoord via Middelnederlands voorne van Oudnederlands forno
• [C]:  voor zn  of  vore zn  met de uitgang -en

Bijwoord

[A] voren

1. van ~: aan of van de voorzijde

   • De vogel ziet er van voren bijna hetzelfde uit als een mus, maar de staart is anders. 

2. naar ~ in voorwaartse richting

   • Hij liep naar voren toen zijn naam genoemd werd. 

   ▸ Vandaag verschijnt op Videoland een documentaire over TMF. Daarin komt ook de schaduwkant van het succes naar voren. Verschillende vj's van toen zeggen dat ze een burn-out kregen van de lange werkweken die ze moesten maken.

Antoniemen

• achteren

Hyponiemen

• achterstevoren, alvorens, tevoren

Afgeleide begrippen

• vorenstaand

Uitdrukkingen en gezegden

• [1] van achteren lyceum, van voren museum

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	voren	vorens
verkleinwoord	vorentje	vorentjes

Zelfstandig naamwoord

[B] de voren m

1. (visserij) benaming voor sommige zoetwatervissen uit het geslacht Cyprinidae  met rode vinnen, vooral gebruikt voor de blankvoorn en de rietvoorn

   • Hij ving alleen maar een paar vorentjes. 

Synoniemen

• voorn (meer gangbare uitspraakvariant)

Hyponiemen

• blankvoren
• rietvoren

Zelfstandig naamwoord

de [C] voren mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord vore
2. meervoud van het zelfstandig naamwoord voor

Afgeleide begrippen

• vorenpakker

Anagrammen

• roven

Gangbaarheid

• Het woord voren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "voren" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
85 %	van de Vlamingen.

Zweeds

Woordafbreking

• vo·ren

Werkwoord

voren

1. voltooid deelwoord van vara