Naar inhoud springen

slovo

Uit WikiWoordenboek
  • slo·vo

slovo o

  1. (taalkunde) woord; spraakklank of betekeniseenheid die bestaat uit minimaal één vrij morfeem en minimaal nul gebonden morfemen


  • slo·vo

slovo o

  1. (taalkunde) woord; spraakklank of betekeniseenheid die bestaat uit minimaal één vrij morfeem en minimaal nul gebonden morfemen
    «V této větě je devět slov
    Deze zin heeft negen woorden.
    «ASlovo se stalo tělem a přebývalo mezi námi.»
    Het Woord werd een mens en leefde een tijdlang onder ons.
  2. woord; belofte
    «Dal jí své slovo
    Hij gaf haar zijn woord.
  1. slib monbezield