scheikundelokaal
Uiterlijk
- schei·kun·de·lo·kaal
- samenstelling van scheikunde en lokaal
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | scheikundelokaal | scheikundelokalen |
verkleinwoord | scheikundelokaaltje | scheikundelokaaltjes |
het scheikundelokaal o
- (onderwijs) een klaslokaal dat ingericht is op en waarin men les geeft in het schoolvak waarin de chemie wordt behandeld.
- aardrijkskundelokaal, biologielokaal, economielokaal, geschiedenislokaal, godsdienstlokaal, handvaardigheidlokaal, informaticalokaal, muzieklokaal, natuurkundelokaal, sportlokaal, technieklokaal, tekenlokaal, wiskundelokaal
- scheikundeboek, scheikundeleraar, scheikundelerares, scheikundeles, scheikundeonderwijs
- Het woord scheikundelokaal staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.